Складаліся з 18 пунктаў, паводле якіх Кароль ня меў права прызначаць сабе пераемніка, мець зносіны з замежнымі дзяржавамі, прызначаць паспалітае рушэньне. Кароль пазбаўляўся заканадаўчага і судовага права, абмяжоўвалася яго права ўстанаўліваць падаткі. Пацьвярджалася права ўласнасьці феадалаў. Кароль абавязваўся падтрымліваць рэлігійны мір у краіне, сам ён і ў мірны час павінен быў знаходзіцца пад апекаю 16 сенатараў, а калі ён не выконваў узятых на сябе абавязкаў, то ўсе жыхары Рэчы Паспалітай рабіліся вольнымі ад падпарадкаваньня і вернасьці Каралю.

Друкаваная версія: Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 2. Мн., 1994. С. 511.