«Праблема ў тым наколькі людзі з падобнымі прозьвішчамі да Вашага маюць права называцца шляхтай»
Справа ў тым, што мне складана прыгадаць выпадак, калі б я сам сябе называў шляхцічам (эпітэты кшталту «шляхціч духу» у разьлік не бярэм) у коле людзей чужых мне. Але-ж ня раз мяне звалі шляхцічам (ведаючы характар майго паходжаньня, і ведаючы, што раблю сёньня сам) самі шляхцічы, у т.л. тытулаваныя княскай годнасьцю — мае сябры — самага што ні ёсь паходжаньня «па мячу» : ) Гэнак сама, як мой шаноўны сябра Алесь Ян, стрыечны брат васпана шаноўнае жоны, ніколі сябе шляхцічам ня кліча, але мае сярод шэрагу шляхцюкоў вялікую пашану, аўтарытэт, уважаецца яснавяльможным панствам за роўнага — праз сваю дзейнасьць і пазыцыю. Так, нашая зь ім сытуацыя неадназначная, але на самазванцаў мы ня надта цягнем, бо шляхцічамі сябе не абвяшчалі, не ўводзілі ў зман люд, а роўнымі сабе нас прынялі самі шляхцічы — без прымусу ды аніякага перад намі абавязку. А маглі б і не прыймаць.
Я не ствараў Клуб. Ён існаваў да мяне 3 гады як выключна ўнітарны польскі шляхэцкі клуб. Дзякуючы маёй асьветніцкай дзейнасьці й падтрымцы маёй пазыцыі панам Прэзідэнтам клуба, сёлета, не зважаючы на супрацьдзеяньне нацыяналістай польскай плыні, адбылася федэралізацыя клубу — стварэньне трох прадстаўніцтваў: Польска-Літоўскае (найбольш нацыяналістыя палякі зь Вільні й Коўна), Літоўска-Беларускае (ненацыяналістыя патрыёты Вялікай Літвы й Беларусі — літвіны, беларусы, палякі — паходжаньнем з абшару ВКЛ) і Польска-Расійскае (палякі й рускія з Расіі, часьцяком больш звязаныя з дваранствам РІ, алі жэчпаспалітага паходжаньня). Прыблізна так. А ў чэрвені ледзь ні адбыўся карычневы пераварот (незадаволенасьць федэралізацыяй). Праз мае паводзіны й пазыцыю пад час «путчу», нечакана для сябе, апынуўся на 2 па значнасьці клубаўскай пасадзе. Гэнак я не пахваляюся; проста склалася ўражаньне, нібыта тутайшыя палічылі, быццам я стварыў на Беларусі канфедэрацыю версус ЗБШ, і абвясьціў набор ахвотных у шляхту : )
«Сваімі продкамі, безумоўна, варта й трэба ганарыцца»
Маладзейшым сябрам кажу нешта кшталту:
«Маем права, нават абавязак, ганарыцца нашымі продкамі,
але-ж першасны наш абавязак, які ня выканаць ня маем права —
пражыць так жыцьцё, каб нашыя продкі ўзганарыліся намі»…
«шляхта - гэта адно, нашчадак шляхты - іншае»
Я заву ся «потомком шляхты», але-ж ніколі ня зваў ся «прямым потомком шляхты».
«Калі кожнага чалавека, у чыёй крыві ёсьць шляхецкі дамешак, менаваць шляхцічам»
Навошта мянаваць?
Запісваць у адмысловы сьпіс — абавязкова.
Галоўнае — не фальсыфікаваць радавод!
Бо калі ёсь радавод, нашчадкі ў ім разьбяруцца.
Калі прыйдзе манарх Вялікае Літвы —
вырашацьме, каго «па мячу» выкінуць са шляхты,
і каго «па кудзелі» ці ўвогуле з «простых» — набілітаваць.
«Калі б Ваш клюб гуртаваў шляхту й нашчадкаў шляхты»
: ) Вось менавіта гэным мы і займаемся : )
Чым можам, хто як можа, дапамагаем адзін аднаму ў генеалаґічных пытаньнях.
Сяброўства — прынцыпова — без «членских взносов».
Дзейнасьць, галоўным чынам, культурнага кшталту.
Палітычная дзейнасьць персанальна для сяброў не рэґламэнтуецца,
але пазыцыя клубу агулам — дыстанцаваньне ад палітыкі —
каб не напруджваць сяброў клубу з іншымі палітпоглядамі,
каб не ствараць непатрэбныя праблемы ў жыцьці
сябрам клубу з Расіі й Беларусі…
«пытаньняў, прынамсі, у мяне ня ўзьнікла б»
Па-любому, калі пытаньні зьяўляюцца, іх трэба пытаць : )
Каб не назапашваць у сабе недагаворкі й непаразуменьні : )