fatso
Я з Вамі згодная, ні пры якую масавую міграцыю гаворкі няма. Я разглядаю усяго толькі лакальныя выпадкі. Для нас з татам застаецца трохі загадкай, чаму яго прадзед з сям'ёй пераехалі ў Барысаўскі павет (зараз Лепельскі раён). Разам з імі прыехалі яшчэ некалькі сямей. Праўда, усе яны былі не палякі, а хутчэй за усё ўкраінцы. Але 3 ці 4 сям'і. Радзыньскі павет, там і зараз жыве шмат Квасаўцов (усяго ў Польшчы 148 чал, ў Радзынькім пав. -- 63). Некаторыя фонды Люблінскага архіва выкладзеныя ў Інтернэт, і там я знайшла некалькі асоб з прозвішчам Квасавец, самае ранейшая згадваецца ў 1811 г. Маглі б паехаць у Зах. Украіну, там таксама ёсць аднафамільцы, ці на Берасцейшчыну. Але ж не... Напэўна, эканамічна так было больш мэтазгодна. У іх былі грошы, казалі, было золата, яны пабудавалі сабе такую гаспадарку, якой у акрузе ні ў каго не было: вельмі добры дом, дзе быў вялікі пакой, у якім знаходзіліся толькі кветкі, вельмі многа і самыя розныя, прыгожыя і нават экзатычныя. Туды мой прадзед прыходіў чытаць часопісы, а ён выпісваў розныя часопісы па сельскай гаспадарцы -- па агранаміі, жывёлагадоўлі. Гаспадарчыя пабудовы былі вельмі добрыя, вялікія, у некаторых хаты былі значна горшыя. Была майстроўня, дзе яны займаліся рознымі рамёствамі: прадзед з маім дзедам Антонам рабілі пралкі, якія былі вельмі запатрабаваныя ў вакрузе, другі сын прадзеда мог адрамантаваць любы механізм -- пачынаючы ад самых невялікіх гадзіннікаў (меў спецыяльны акуляр для гэтага) да машын, касілак.... Яшчэ адзін сын быў вельмі добры партны, таксама знаны на ўсю акругу. Канкурэнцыі не было ні ў кога. Гэта ўсё успаміны майго таты пра 1930-я гг. Але палітыка савецкай улады была накіраваная на узбуйненне населеных пунктаў і ссяленне хутароў. І іх хутар Схэда (дарэчы, пан fatso, што гэта за слова, можа Вы ведаеце? Яно часам не польскага паходжання?) быў знесены. І тыя 7 ці 8 сямей былі раскіданыя па розных вёсках.
Такая вось сямейная гісторыя.
Language:
