"Первый известный предок — боярин чечерский Илья Иванович (бесфамильный) получил привилеем от 24 марта 1565 года от великого князя литовского Сигизмунда Августа пустое сельцо Светиловичи, данное Илье Ивановичу старостом чечерским Юрием Миколаевичем Зеновьевичем, в котором «люди того сельца сего лета вси в поветрие вымерли». «Маеть онъ самъ, жона, дети и потомъки его властные мужъского стану со всимъ, яко ся маеть, держати и вживати, а нам, Господару, будет повиненъ с того служъбу земъскую конъно зброино служити, по тому, яко и инъшые бояре замъку тамошнего Чечерского служать"
Пра чачэрскiх баяр падрабязна напiсау А. Б. Доунар у сваёй працы "Сяляне-слугі Беларусі другой паловы XVI - сярэдзіны XVIII ст.":
"...У 1548 г. пры разборы камiсарамi скарг падданых Чачэрскай воласцi на чачэрскага старосту Ю. М. Зяновiча, ад iмя падданных гаворыцца, што староста "патужников братью нашу мужиков простых бояры путными починил, поклоны в них побравши". На што Зяновiч адказау, што ён "деи им боярства не давал, леч есми за ними некоторыми до господаря (...) просячи писал, абы им (...) господарь пустовщизны подавати велел...З прыведзенага урыука бачна, што староста не меу права пераводзць сялян у стан баяр, але меу права рэкамендаваць гаспадара даць пэуным асобам на баярскай службе пусташы...Пры Стэфане Баторыi чачэрскя баяры, цi iх частка атрымала права выконваць ваенную службу у шляхецкiм апалчэннi Рэчыцкага павета пад час паспалтага рушэння...чачэрскiя старосты на працягу 16-сяр. 18 ст. вялi пастаянныя судовыя працэсы з чачэрскiмi замкавымi баярамi, якiя iмкнулiся увайсцi у павятовую арганiзацыю шляхты. Прычынай гэтых судовых спрау было тое, што многiя землi чачэрскiх баяр засталiся адмiнiстрацыйна у складзе Чачэрскага староства, як старосты падымалытанне аб шляхецкай годнасцi такiх баяр. Таму пры наданнi Ч. староства новаму старосту, яно перадавалася разам з зямянамi, баярамi, i нават дазваляуся пошук зямян, якiя выйшлi са староства...Iнвентар Ч. староства 1680 г. сцвярджае, што чачэрскя баяры трымал землi на розным праве: ленным, вечным, дажывотным-са службай "да замку належаць на фартэцыю", "службу конна служыць, з лiстамi ездзiць"