Саммы ранні вядомы мне дакумент адносна польскай лініі Лышчынскіх - гэта метрыка хросту сына Андрэя Лышчынскага Казіміра Мацея ад 24 лютага 1716 года ў парафіі Паддэмбіцэ сучаснага Лодзьскага ваяводства. Далей дзіця выступала ў дакументах пад сваім другім імем - Мацей. У тым ліку ў метрыцы смерці 1778 ён пішыцца як Мацей Корчак Лышчынскі. Банецкі дадае, што ягоны бацька быў “Корчак з Лышчыц”. То бок, прынамсі самі прадстаўнікі прыпісвалі сябе да берасцейскага роду.
Для мяне цікавае першае імя народжанага ў 1716 - Казімір. Цікавае яно тым, што было нададзенае праз 27 гадоў пасля пакарання смерцю іншага Казіміра Лышчынскага і заадно самага вядомага прадстаўніка роду.
У кнізе 1907 года “Родъ дворянъ Лышинскихъ” Лышчынскі-Траякураў згадвае трох Казіміраў Лышчынскіх, якія жылі ў 17 стагоддзі:
Уласна спалены Казімір Лышчынскі (1634-1689).
Ягоны бацька Геранім Казімір Лышчынскі (1581-1670), сын Канстанціна Лышчынскага.
Казімір Лышчынскі, сын Лаўрына, сына Станіслава, брата папярэдняга. Стрыечны пляменнік спаленага Казіміра.
Таксама Казіміру Еву, народжаную ў 1846, згадвае Банецкі.
Пасля суду 1689 Казіміры паўтара стагоддзі ў родзе невядомыя, адзінае выключэнне Казімір Мацей Лышчынскі 1716 г.н., першае імя якога вядомае выключна з метрыкі хросту. Магчыма, імя было нададзенае ў сувязі з набліжэннем успаміна святога Казіміра - 4 сакавіка. Аднак, падаецца, можна было выбраць і больш блізкае да даты хросту імя святога і да таго ж менш “скампраметаванае” для роду. Калі гэта толькі не родавае імя.
Цікава, што старэйшым братам спаленага Казіміра быў Мацей/Матэвуш (каля 1632-1673), імя якога супадае з другім і асноўным імем першынца Андрэя. Апроч таго, у Гераніма Казіміра былі яшчэ два сыны - Пятро і Вінцэнт. Агляд іх біяграфіяў прыводзяць Драздоў і Жукоўскі ў кнізе «Казимир Лыщинский. Самый скандальный судебный процесс в истории Беларуси» (2024).
Агулам вядомы радавод гэтай лініі ў шуканы перыяд выглядае наступным чынам:
Геранім Казімір (1581-1670)
1. Мацей (каля 1632-1673)
1.1. Габрыель. Пра дзяцей нічога невядома.
1.2. Уладыслаў
1.2.1. Фларыян (?-да 1788).
2. Казімір (1634-1689).
2.1. Дачка
3. Пятро (пасля 1635-пасля 1679)
3.1. Мікалай. Бяздзетны.
3.2. Антоні
3.2.1. Пятро
3.2.2. Валерыян
3.2.3. Віктар
3.3. Адам
3.3.3.1 Лаўрын
4. Вінцэнт (пасля 1648-пасля 1683).
4.1. Мікалай, бяздзетны
Што датычыць Казіміра сына Лаўрына, то ў яго вядома пра чатырох сыноў, з якіх адзін памёр у дзяцінстве, а трое сталі святарамі і манахамі.
На падставе гэтых звестак можна меркаваць, што Андрэй Лышчынскі, у якога ў 1716 ў Паддэмбіцэ нарадзіўся сын Казімір Мацей, мог бы быць сынам Габрыеля, сына Мацея, унука Гераніма Казіміра і пляменніка Казіміра, пра дзяцей якога нічога невядома. Хоць, вядома, арыентацыя на падабенства імёнаў ёсць слабым аргументам у выбудове радаводу.
З улікам таго, што Банецкі называе першага ў Паддэмбіцах Андрэя Лышчынскага “Корчакам з Лышчыц”, хоць крыніца гэтых звестак невядомая, можна меркаваць, што гэтая лінія паходзіла менавіта ад тых лініяў роду, прадстаўнікі якіх прынамсі на канец 17 - пачатак 18 стагоддзяў яшчэ валодалі родавымі маёнткам. Габрыель Лышчынскі да іх ліку адносіцца.