Сумленна кажучы, я была здзіу'лена, калі даведалася, што пад Лунінцом есць веска Сінкевічы. УКантакце, я нават адшукала цэлую суполку з гэтай вескі. І гєта, калі я у' пошукавай сістєме у'вяла свае прозвішча. Вельмі цікавыя людзі!
З цягам часу, атрымалася так, што гэтае прозвішча змянілася неяк нечаканп. Прозвічша маіх деда і бабкі мела, адразу мяккі знак. Сінькевіч. А пасля рєформы, у пашпарце дзеда Іосіфа, бабкі Алены ды іх дачок Веры ды Аліны з'мянілася прозвішча на Сінкевіч(без мяккага знака).