Чарніцкі / Čarnicki / Czarnicki, Czernicki / Черницкий, Чарницкий

[Olesya Chernitskaja]

Ищу информацию о белорусском роде Черницких,  проживавшем  в Слуцком уезда с начала 18 века.

= = = = =

Гресская Рождества-Богородичная церковь
                       1814 год
"Застенка Шуляков житель Стефан Черницкий"

www.ancestry.com. В списках эмигрантов за 1930 год:

Frank Chernitski Shenandoah, Schuylkill, PA abt 1870 Poland Boarder
(д. Шуляки Франц Черницкий, поляк)
Stanislav Chernitsky, Suragu, Belarus

= = = = =

Черницкий (Czernicki) Михал 9.05.1769-6.05.1791 брест. скарбий., ж. Анна Кастровицкая (ф.1727, д.15, л.698, ф.1732, д.86, л. 172)
 
Черницкий Михаил 9.05.1769 - 6.05.1793. , ошмянский мостовничий, жена Мария Межинская, в Минском фольварке Свиталовка (НИАБ, ф. 1732, д. 25, л. 841)
Это выписка из книги Анищенко Я.К. Урядники беларусских земель ВЕЛ при Ст. Панятовском. Списки на русском языке. Минск, 2008.
Со стр.489.

= = = = =

 Чарницкий Карл (1863-1864) участник Польск.восстания. г. Приговор: "за неблагонадежность в политическом отношении, выслан под надзор полиции". Проживал в Цивильске. 22 января 1864 г. к Чарницкому прибыли на жительство дочь Моника и племянник Цезарий Чарницкий. 29 декабря 1865 г. К. Чарницкому разрешено свободное следование в Нижегородскую губернию, но свидетельство он получил лишь 10 мая 1866 г.
[Павлов В.А. Польск.полит.ссылка в Казанск.губ-нии в 2-пол.XIXв.]
ЦГА ЧР. Ф.122. Оп.1.Д.б. Л.37; НА РТ. Ф.1. Оп.2. Д.1838. Л.11; ЦГА ЧР. Ф.122. Оп.1.Д.б. Л.79; ЦГА ЧР. Ф.122. Оп.1.Д.8. Л.20; ЦГА ЧР. Ф.122. Оп.1.Д.8. Л.65; ЦГА ЧР. Ф.122. Оп.1.Д.6.Л.38

= = = = =

ЧАРНІЦКІ (ЧЕРНИЦКИЙ) Ціхан Васілевіч
[1872, Мінская губ. — ?], протаіерэй. З сям’і псаломшчыка. Скончыў Гродзенскую духоўную семінарыю. Служыў у адной з цэркваў Мінскай (?) епархіі. Арыштаваны ў 1929. Асуджаны за «антысавецкую агітацыю і прапаганду» да 3 гадоў пазбаўлення волі. Высланы ў Паўночны край. Зноў арыштаваны 12.7.1931. Прыгавораны 2.11.1931 як «актыўны ўдзельнік контррэвалюцыйнай царкоўнай арганізацыі» да 10 гадоў ППК. Этапаваны ў Котласкі канцлагер АДПУ Комі АССР. Далейшы лёс невядомы. Рэабілітаваны 29.9.1989.
Кр.: За веру Христову. Духовенство, монашествующие и миряне Русской Православной Церкви, репрессированные в Северном крае (1918—1951). Биографический справочник. Архангельск, 2006.


ЧАРНІЦКІ Станіслаў Францавіч
[1906, в. Собалева Сувалкаўскага пав., цяпер Падляшскае ваяв., Польшча – ?]. З сялянскай сям’і. Атрымаў сярэднюю спецыяльную адукацыю. Працаваў дырэктарам у пачатковай школе в. Нета тагачаснага Аўгустоўскага р-на Беластоцкай вобл. Быў жанаты, меў сына. Арыштаваны 3.4.1940. Асуджаны 26.8.1940 асобай нарадай пры НКВД як “сацыяльна-небяспечны элемент” да 5 гадоў ППЛ. Этапаваны ва Ухта-Іжэмскі лагер НКВД Комі АССР. Вызвалены 9.9.1941 як польскі грамадзянін. Далейшы лёс невядомы. Рэабілітаваны 3.10.1989 пракуратурай Гродзенскай вобл. Асабовая справа Ч. № п-11592 з фотаздымкам захоўваецца ў архіве УКДБ Гродзенскай вобл.

= = = = =

На цэнтральнай плошчы Пабудаваны ў 1908—14 гг. з цэглы. Абкружаны бутавай агароджай з 3-пралётнай брамай (раней стаялі вуглавыя 3-ярусныя драўляныя званіцы).
Звесткі аб першым драўляным касцёле Святога Андрэя адносяцца да 1459 г. Хроніка парафіяльнага касцёла Узнясення Найсвядейшай Дзевы Марыі за 1879 г. паведамляе, што касцёл быў заснаваны віленскім ваяводам Андрэем Даўгірдовічам, меў 5 алтароў і амбон, дзейнічаў шпіталь.

У 1640 г. Аляксандр Чарніцкі пры касцёле пабудаваў цагляную капліцу, падараваў храму 8-пудовы звон і літуріічнае начынне.
Помнік архітэкгуры неабарока. Манументальная буйнамаштабная 2-вежавая 3-нефавая базіліка з паўцыркульнай апсідай. 2-ярусны асноўны аб'ём храма схаваны за кулісай галоўнага фасада, цэнтр якога вылучаны 2-ярусным рызалітам пад 3-вугольным франтонам. Барочная дынаміка і архітэктурная пластыка сканцэнтраваны на верхніх ярусах вежаў, завершаных гранёнымі ліхтарамі, крапаваных прафіляванымі карнізамі і пілястрамі. Рытміку бакавых фасадаў ствараюць высокія арачныя аконныя праёмы. У інтэр'еры — абраз «Св. Ганна» (мяжа 18—19 ст.).


Православные храмы Минского благочиннического округа по данным на 1912 год
Таблица составлена на основании клировых ведомостей по Минскому уезду на 1912 год. (НИАБ. Ф. 136. Оп. 1 Д. 41145. Л. 1-420.).
д. Ковшево Св. Ильинская, приписная каменная. Построена помещиком Чарницким (1816). Сохранилась до наших дней

= = = = =

[Olesya Chernitskaja]

Католический некрополь г.Томска

Черницкий Валерий Иванович, дворянин Гродненской губернии
умер 28 октября 1899г в возрасте 98 лет.
Вдовец. Остались: сын Иосиф, дочь Ядвига.

    ======

Из Чернявского, стр. 30-31.
   Некаторыя звесткі пра род Комароў прыводзіць Каяловіч. Ен і дамляе, што родапачынальнік Комароў — Комар Забужынскі — меў некаторыя менні ў воласцях паміж Бугам і Днястром, на Украіне, адкуль яго ўнук Васіль Астаф'евіч Комар, стольнікавіч Валынскі, і перасяліўся ў ВКЛ. Услед за Васілём Комаром і яго стрыечны брат Мацей Уладзіміравіч Комар, дваранін караля Аляксандра. атрымаўшы значнае зямельнае наданне ў Мсціслаўскім ваяводстве, таксама выехаў у ВКЛ. Яго сын Гіеронім Мацеевіч Комар доўга служыў з Хадкевічам і ўдзельнічаў ва ўсіх войнах таго часу. Бацька Уладзіслава Комара — Крыштоф Перонімавіч Комар, каралеўскі ротмістр, таксама вызначыўся ў многіх войнах таго часу. Так, у часе рокашу (паўстання шляхты) Крыштоф Комар ставіў сваім коштам каралю харугву ваяроў, а пад Хоцімам ужо быў ротмістрам. 3 Чэрніцкай меў двух сыноў — Яраша (Гіероніма) і Уладзіслава, будучага стольніка ваяводства Менскага (13).       3 матэрыялаў судовага працэсу Комараў з панам Крыштофам Хадкевічам, ваяводам Віленскім, вядома, што пан Крыштоф Гіеронімавіч Комар памёр да 1643 года і пані Ягнешка з Чэрніц Чэрніцкая Крыштофавая Комаравая, з сынамі Ярашам (Гіеронімам) і Уладзіславам, пакаевымі дваранамі каралевіча Караля Фердынанда, вяла самастойна гэты цяжкі для Комараў працэс. Справа з магнатам узнікла не на пустым месцы: Крыштоф Хадкевіч, ваявода Віленскі, трьшаў леннае ўладанне Высокі Двор у Ашмянскім павеце, ад якога некалі была аддзелена маетнасць Жодзішкі, што знаходзілася на гэты час у трыманні Комараў. Падданыя ваяводы, не без волі Хадкевіча, захапілі сумежныя сенажаці і звезлі сена. Справа мела працяг і ў 1645 годзе, Крыштоф Хадкевіч спадзяваўся, паступова ўзмацняючы націск на непакорных сусе-дзяў, дабіцца далучэння Жодзішак да Высокага Двара. Аднак, насуперак яго чаканням, у Комараў захаваліся дакументы канца XVI стагоддзя. Згодна з імі, дзед Комараў, Яраш Комар, выкупіў у Мікалая Крыштофа Радзівіла, ваяводы Троцкага, і ў пані Галынкі Яўфіміі з Вішняўца Вішнявецкай, належачыя ім часткі Жодзішак, аб чым і быў 24 мая 1598 года складзены адпаведны дакумент, актыкаваны праз два дні ў Ашмянскім земскім судзе. На баі Ягнешкі Крыштофавай Комаравай і яе сынў выступаў і Аляксандр з Чэрніц Чэрніцкі, каралеўскі сакратар (14).
   Што жтычыцца пана Яраша Комара, то звесткі пра яго сямейныя повязі з Гіеронімам і Мацеем Комарамі, на жаль, адсутнічаюць. Верагодна, асабістай уласнасцю пані Крыштофавай Комаравай была маетнасць Бабры ў Аршанскім павеце, бо 12 снежня 1644 года ў Менскім гродскім судзе слухалася справа ад пані Кацярыны Зяновіча-вай Севярынавай Станскай, пісаравай гродскай Менскай, і яе сыноў да пані Чэрніцкай Крыштофавай Комаравай і яе сыноў аб зводзе падданных з яе маетнасці ў дзедзічную маетнасць Комараў Бабры (15).

(13) Каялович. "Кампендыум", л. 147.
(14) НГАБ. кмф 18. воп.1, с. 321, д. 746, с.350, д. 188
(15) тАМ ЖЕ, Ф. 1727,воп. 1, с. 34, д. 371.

      =======

[Olesya Chernitskaja]

Уважаемый пан Владислав!
В "Посемейных списках дворян Слуцкого уезда" есть Церницкие (не Черницкие). Это может быть отражение на письме особенностей белорусского произношения или это другой род? Как вы полагаете, стоит ли делать платный запрос по посемейным спискам по этой фамилии?

[Ўладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта]

Уважаемый пан Владислав!
В "Посемейных списках дворян Слуцкого уезда" есть Церницкие (не Черницкие). Это может быть отражение на письме особенностей белорусского произношения или это другой род? Как вы полагаете, стоит ли делать платный запрос по посемейным спискам по этой фамилии?

Вам, відаць, няправільна сказалі. Такога роду няма. Ёсьць Цярпіцкія. Зразумела, што гэта зусім іншае прозьвішча.

[Ўладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта]

Я праглядзеў сьпісы шляхты Слуцкага пав., Чарніцкія там увогуле не зафіксаваныя.

У сьпісе 1796 ў з. Шуляках запісаныя Чарнеўскія.

Па шляхецкіх рэвіскіх казках да 1854, па маіх зьвестках, Чарніцкіх таксама няма.

Напішыце інфармацыю менавіта пра вашых продкаў, дзе жылі яны?

[Olesya Chernitskaja]

О свои предках мне известно, что они со 2 половины 19 в. жили в д.Ушаловичи Слуцкого уезда. Рядом в 2-3 км находились д. Бокшицы, застенок Бокшицы и хутор Уланово.
В слуцких МК 1786-1840 гг  есть 6 больших семей Черницких, до 1812 г они жили в Бокшицах, ок. 1812 г те же семьи переселяются на хутор Уланово, который позднее вошел в имение Ушаловичи.

[Ўладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта]

Трэба праглядзець рэвіскія казкі Слуцкага павету 1795 году. У гэтай рэвізыі сустракаюцца запісы зямянамі, баярамі і т.п. прамежкавых катэгорый (якія я схільны залічаць да шляхты), у пазьнейшых — яны ўсе запісаныя ў сялянах. Калі і ў рэвізіі 1795 вашыя продкі будуць запісаныя сялянамі — гэта будзе азначаць, што больш чым на 90 працэнтаў яны сапраўды сяляне.

Рэвіскія казкі ёсьць у фондзе Менскай Скарбовай палаты, а таксама і ў фондзе Радзівілаў, па населеным пунктам, якія ім належалі.

Пэўным паказчыкам прыналежнасьці да кожнага стану зьяўляюцца шлюбы. З кім жаніліся і за каго выходзілі замуж прадстаўнікі вашага роду ў дарэвалюцыйна—даваенны час?

[Olesya Chernitskaja]

Исповедные ведомости церквей Слуцкого повета

              1840 год

Застенка Шуляков земяне и их домашние
Стефан Черницкий – 52
Жена его Ирина – 32
Дети их Иван – 19
Моисей – 8
Анна – 6
Алексей – 14
Евгения – 2

[Дрозд]

Алеся, а Вы не ксерокопировали  исповедки? У меня  где-то были  за какой-то  год - точнее - я  их сделал, но не  забрал в архиве. Оказывается, что наши с Вами  предки  земляки - а  где  земляки - там и  родственники...

[Ўладзіслаў Вяроўкін-Шэлюта]

Исповедные ведомости церквей Слуцкого повета

              1840 год

Застенка Шуляков земяне и их домашние
Стефан Черницкий – 52
Жена его Ирина – 32
Дети их Иван – 19
Моисей – 8
Анна – 6
Алексей – 14
Евгения – 2

У такім выпадку, трэба выпісваць з усіх рэвіскіх казак Слуцкага павету (шляхты, потым аднадворцаў) асобаў з прозьвішчамі Чарнеўскі, Чарняўскі і, можа — Чарніцкі. Каб адсачыць, што там у іх творыцца з прозьвішчамі.

Чаркоўскі — 333-9-219 (1816).
Чарневіч — 333-9-168 (1795).
Чарнеўскі — 333-9-174 (1795), 267 (1811).
Чарнецкі — 333-9-164 (1795).
Чарноўскі — 333-9-168 (1795), 219 (1816).
Чарняўскі — 333-9-504 (1842).
Чарцецкі — 333-9-169 (1795), 218 (1816), 219 (1816).

Рэестры казак за далейшыя гады гляну пазьней.

[Olesya Chernitskaja]

Из гербовника Нецецкого. Том 1-й:
CZERNICKI герба Ястржебец (Jastrzebiec) – в воеводстве Plockim.
Борко с Черниц, Цехановский подкоморий 1453. Statut Mazow: стр.98.
Михал с Черниц, подсудок Цехановский 1525 подписал декрет против еретиков Lubienskiego.
Там же есть Марцин с Чернидел, стольник Zakrocimski: Катаржина Черницка Jerzeia Красинского sedziego Цехановского, Катаржина Яна Бржостовского полковника герба Стремя малжонки. С Мазовецкого некоторые из них wyniesli до Литвы.
Александр секретарь королевский в Виленском воеводстве стоял на Элекции Яна Казимира, tenze czyli другой того же имени подстолий Виленский 1670 издал книгу в печати. Марцин подчаший Гроденский в 1674 году. Павел хорунжий Гостынский 1570, того znac Gorka был(а) за Николаем Карневским. Войцех в Плоцкой, Адам и Францишек в Добржинской земле 1697.
Черницких гербу Дрыя Папроцкий kladzie, но Ж(З)ерницки должно быть (Zernicki).
CZERNIECKI герба Короб в Руском воеводстве.
Иван Черницкий подписал в 1632 Элекцию Владислава 4. Jerzego упоминает Коституция 1676, с.59. Доминик mial за себя Ядвигу Крженицку, syna z nia Jozefa y Corke za Janem Zaiaczkowskim. Jozef poial Anne Poniatowska Sedzianke Lubelska.
CZERNIECKI. В 1676 году Станислав Черницкий на Сейме коронационном Яна 3 получил привилей нобилитации, partz в Конституции того же года.

[Дрозд]

будете в НИАБе закажите
Фонд 1928 опись 1 инвентари
269. инвентари имений с фольварками… Шуляки… 1773 год.

вдруг Ваши и наши будут?