1) М. вялікі (у 15 ст. земскі, у 16 ст. найвышэйшы) — найвышэйшы ўраднік ВКЛ у пач. 15 — 18 ст. Кіраваў дваром Вял. Князя, прымаў замежных паслоў, вышэйшых ураднікаў дзяржавы, назіраў за этыкетам, загадваў прыдворнаю стражаю і каралеўскаю гвардыяй, сачыў за бясьпекаю манарха, прызначаў дваранаў. Разглядаў здарэньні й злачынствы, зьдзейсьненыя пры двары і ў месцы знаходжаньня Вял. Князя. З 1678 кіраваў маршалкаўскім судом. Пасьля Люблінскай уніі 1569 — сенатар. Калі сойм адбываўся ў ВКЛ, склікаў і вёў паседжаньні Сената Рэчы Паспалітай, калі сойм быў вальным — кіраваў ім.

2) М. дворны (надворны) — ураднік у канцы 15 — 18 ст. Загадваў гасп. справамі вялікакняскага двара, кіраваў М. гаспадарскімі. Быў намесьнікам М. вялікага. З часу праўленьня Караля Ўладзіслава стаў сенатарам.

3) М. гаспадарскі — ураднік пры двары Вял. Князя ў канцы 14 — пач. 17 ст. Выконваў сьпец. даручэньні гаспадара, кіраваў прыдворнымі службамі. На працягу 15 — 1-й пал. 16 ст. колькасьць М. гаспадарскіх значна павялічылася і часам дасягала 10 і больш чалавек.

4) М. павятовы — мясцовы ўрад, які ўзьнік у час правядзеньня адм.-тэр. рэформы 1565—66 пры трансфармацыі ўрада М. гаспадарскага. Кіраваў шляхтаю ў павеце, склікаў і вёў павятовы соймік. Такога ўраду не было ў цэнтр. павеце ваяводзтва, дзе функцыі М. выконваў кашталян. З канца 1580-х да пач. 1630-х урад М. павятовага існаваў і ў цэнтр. паветах ваяводстваў, акрамя Віленскага і Троцкага.

5) М. соймавы — ураднік, які выбіраўся пасламі Пасольскай Ізбы (ніжэйшай палаты сойма) для вядзеньня паседжаньняў. Прызначаў сакратара. Рабіў справаздачу перад манархам, зачытваў ухвалы Пасольскай ізбы.

6) М. трыбунальскі — ураднік, які выбіраўся суддзямі Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага для кіраваньня паседжаньнямі і судаводства. Прызначаў трыбунальскіх інстыгатараў.

7) М. дворскі — гасп. ураднік пры дварах членаў манаршай сям’і, біскупаў, магнатаў, кіраўнік прыдворных служак.

8) М. губернскі і павятовы — у Рас. Імперыі з 1777 кіраўнік дваранскай карпарацыі губерні або павета. Пасьля Паўстаньня 1863—64 ў зах. губернях прызначаўся ўрадам (гл. Прадвадзіцель дваранства).

Друкаваная версія: Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. Т. 5. Мн., 1999. С. 83.